W celu świadczenia usług najwyższej jakości korzystamy z plików cookie. Korzystając z naszego portalu zgadzasz się na używanie plików cookie zgodnie z naszą polityką prywatności
 
 

ANDRZEJ TUŹNIK   członek ZPAP

 
Urodził się w 1974 roku w Puławach. Ukończył Wydział Artystyczny Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, gdzie – pod kierunkiem prof. Walentego Wróblewskiego – uzyskał dyplom z malarstwa. Za pracę dyplomową otrzymał Wyróżnienie Dziekańskie. W latach 1997–2005 pracował jako plastyk w Państwowym Teatrze im. Juliusza Osterwy w Lublinie. Od roku 2005 jest związany z Trójmiastem, pracuje jako grafik w Gdańskim Wydawnictwie Oświatowym. Należy do Związku Polskich Artystów Plastyków Okręgu Gdańsk. W roku 2022 otrzymał stypendium Marszałka Województwa Pomorskiego dla twórców kultury. Prace artysty znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą.


Wystawy indywidualne

2023 – Pretekst, Galeria Związku Polskich Artystów Plastyków, Gdańsk 
2022 – Miejsce. Gdańsk, Galeria Nowy Warzywniak, Oliwski Ratusz Kultury, Gdańsk
201 – Rekonstrukcja, Polska Filharmonia Bałtycka im. Fryderyka Chopina w Gdańsku
2019 – Malarstwo, galeria NA miejscu, Gdańsk 
2018 – Miejsca, Galeria Sztuki NEXT, Bydgoszcz 
2018 – Miejsca, Fundacja 4 Style, Kraków 
2017 – Miejsca, Sztuka Wyboru, Gdańsk
2017 – Miejsca, Artbistro Stalowa 52, Warszawa


Wystawy zbiorowe 

2024 – Walenty Wróblewski i Grupa 2000, Kazimierski Ośrodek Kultury, Promocji i Turystyki, Kazimierz Dolny
2023 – Walenty Wróblewski i Grupa 2000, Wolskie Centrum Kultury, Warszawa
2021 – Pustka, Gdański Archipelag Kultury 
2020 – Przystanek Puck, Klub Morza Zejman, Puck
2016 – Wiosna Artystów, CKiS, Pruszcz Gdański
2007 – Polsk Konst, EU Art Museum, Malmö
2001 – Autograf 2001, Zamek Lubelski 
1999 – Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie 
1997 – Oberża Artystyczna Złoty Osioł, Lublin
1996 – Galeria 31, Miejska Biblioteka Publiczna, Lublin

Koncepcja cyklu obrazów

Miejsca to luźny cykl obrazów, najczęściej pejzaży, przedstawiających peryferie miast, gdzie ludzie są
anonimowymi elementami krajobrazu. Możemy się tylko domyślać, jakie emocje przeżywają te
postaci albo jakie relacje ich łączą. Widz jest tu kimś z zewnątrz, kimś, kto podgląda ulotne,
zatrzymane na moment chwile.

Spokój, który charakteryzuje wszystkie obrazy, jest narzędziem formalnych poszukiwań estetycznych.
Ich celem jest dotarcie – za pomocą tematu, nastroju, kompozycji, koloru, światła – do bardziej
ogólnych zasad definiowania sztuki. Dążenie do syntezy i usunięcie zbędnych detali ma na celu
odnalezienie istoty otaczających nas rzeczy i odbieranych przez nas wrażeń. W konsekwencji miejsca
są swoistą emergencją, nośnikiem i pretekstem do odkrywania siebie, własnych emocji i pragnień.

Andrzej Tuźnik